maaga kamin pinalabas ng kulungan
ng intsik naming gurong
ng mga panahon na yaon,
ay nuknukan ng katamaran....
nahintay ako ng kay tagal
sa opisina na may kalamigan,
naghihintay sa kapatid kong
pumasaok ng nakacivilian...
naglakad-lakad ako sa pagkainip
na malaman kong hinihintay ko'y nakapuslit.
dali dali kong nilisan ang gusali
sa paghahangad makahabol sa kaibigang kinagagalit.
sa mga basang daan ako'y nadulas dulas,
nakisabay pa sa kadiliman,
kinutya-kutya pa ng isa kong kaibigan
sa babaeng aking kainaan
yun pala ako'y pababalikin din
sa kanina'y landas na tinahak
naroon lang pala siya sa tapat ng gusali
obvious na nanggagalaiti
ng malaman ko ang dahilan ng kanyang pagdadalamhati,
ako ri'y nanghina ng walang pasabi
iyon palang aming kayamanan,
*blip* ang mukang nasaharapan
kaya bukas sana'y malunasan
ng mga taong may kasalanan
ang kayamanang hinintay ng kay tagal
at pinagipunan para lang mabayaran
sana naman sa madaling panahon
makamit na ang kaligayahan
at mapagtakpan
ang nagawang malaking kasalanan...
(may subtext pa! hahaha)
No comments:
Post a Comment