Simbang Gabi (bulalas ng tunaw na pananaw)

Sa pagyapos ng malamig na hangin hindi ko na nakayanan ang bigat ng damdamin..

ang kurtina ng bus na sinasakyang paluwas ng maynila tuluyan nang binasa

ng luhang kanina pang sumisiwalat sa katangahang nagawa.

patawad..

patawad sa hindi makatwirang pananakit.

patawad sa pambihirang kasinungalingan.

patawad sa hindi pagiging perpekto at pagiging pinakamalaking sakit sa ulo,

sa iyo, sa akin at sa lahat ng malapit sa iyo.

Pero sa totoo lang, walang kasinungalingan

sa matagal nang sinasabing

ikaw lang, habang buhay, hanggang mamatay sa iyo lang

na ikaw lang ang mahal, anu pa man ang katangahan ang umatake

sa relasyong 4 na taon at 2 buwan..

sa ngayon hahayaan ko munang mamamatay

sa sarili niyang ningas

ang tigas at kasuklam suklam na nararamdaman..

patawad..

sa hindi mapigilng pagalpas ng hagulgol ko sa kung san man

sa hinid makatarungang katangahan.

sa hindi matanggap na tinatamasa..

kung asa ICU kaya ako iba ang naging tagpo?

kung paanod ako dito sa gulong sa EDSA, iba kaya ang script?

kung matutunan kong matalas nga ang hiwa ng blade iba kaya ang storya?

Hindi mo man maintindihan ang mga dumaong sa iyong ulirat

sa pagpipilit paniwalaan na may kahulugan itong isinulat

wag kang magalala

hindi ka naman kasi masamang

"sabayan mabuhay si HESUS" hindi ba?