si caloy at si isha

My photo
sa pagbabago ng panahon, sa pagkurba ng tadhana sa napagpintasang gunita, sa paglalayon sa habang buhay na pagtunton... sa dambana, sa harap ng madla, nanaisin kong mangako ng magpakailanman, patungkol, dahil at para sa iyo...

Wednesday, December 17, 2008

My Christmas Wish...

Peace on Earth? masyado naman na yatang generic yang wish na yan. Dahil para sa akin, hanggat may tao dito sa mundo ay isang makatang pilosopiya (meaning isang imposibleng ideya) ang peace on earth. At tingin ko sa dami ng mga nilalang ngayon na gumagamit ng free will, masyado nang komplikado sa diyos natin ang pagbigyan pa ang isang dambuhalang hiling tulad ng Peace on Earth.

Ang kelangan ng bawat isa ngayon ay peace of mind. Yan na siguro ang pinaka magandang maireregalo sa akin kung nagkataon. Peace of mind na makukuha lang sa assurance na ang lahat ng bagay ay mapupunta sa dapat kalugaran, sa dapat kahinatnan. At ipinagdarasal ko na sana lahat ng tao sa mundo magkaroon ng kahit isang araw na walang dread, worry, fear, at insecurities at mamuhay ng payapa. Kahit isang araw lang. At panigurado ako. Matikman lang ninuman ang sarap ng kapayapaang yaon, panigurado kong hahanap hanapin ito ng sinuman more than money, more than power, more than anything.

Natagpuan ko na dati ang kapayapaang sinasabi ko a few years back. At ngayon masasabi kong nahulog ko siya kung saan sa daan at I'm retracing my every steps back para mahanap ang kapayapaang yaon. I need it in my life right now. I need it more than anything else.

Sa buong buhay ko, dalawang beses ko lang naingkwentro ang sinasabi kong kapayapaan:(1) sa simbahan at (2) kay Marianne. At itong dalawang ito ang pilit kong hinahanap sa mga oras na ito. Ang isa, andjan lang palagi, ang isa, pinapangambahan kong mawala.

Sa simbahan ko unang naintindihan ang tunay na kahulugan ng kapayapaan. Dito ko nadiskubre ang kapangyarihan at importansya ng mabuhay sa payapa. At malaki ang utang ko sa mga taong naging parte ng pagdiskubre ko noon. Salamat. Ngayong pasko, dahil good people kayo, malulugi si Santa sa inyo.

Kay Marianne ko unang naramdaman ang tunay na kahulugan ng kapayapaan. Isang pagkakataong kahit kelan hindi ko malilimutan nung nakatulog ako ng kaakap siya sa isang malamig na gabi magiisang taon na ang nakalipas mula ngayon. Sabihin man ng mga tao na nagdadrama ako pero sa totoo lang napaiyak ako dahil ngayon lang ako nakaranas ng ganoong kasiyahan at kapayapaan. HIndi ko na mabilang ang pagkakataong napasabi akong I LOVE YOU sa kanya pero hindi pa rin ito sapat para masukat kung gaano talaga.

Ang Christmas wish ko ngayong pasko ay para kay Marianne--ang aking nagiisang kaligayahan. Sana ngayong pasko, mapasaiyo ang anu mang hinihiling mo. At sana matupad ang lahat ng pangarap mo. At sana maging masaya ka sana dahil you deserve all the good things life has to offer. You will always be the best thing that ever happened to me. You will always be perfect for me. I love you and I miss you. Sana ngayong pasko kung anu man ang pinagdadaanan natin matapos sa isang magandang tagpo.

Marahil masasabi mong ito nanaman ako sa mga selfish blogs ko na nagsisiwalat ng walang kapararakan kong gusto. Well, blog ko ito at ito ang Christmas wish ko.

No comments: