Guessing game: ang kontrobersyal na katanungan...

Sino nga ba siya?

Malamang marami sa mga kakilala ko ang malapit sa kanya. Iba kasi ang hatak niya sa mga tao eh. May kung anung elementong nagkukunwaring palamuti sa kanya ang pilit humihila sa mga taong itanong kung “sino ba siya?”

Noong una aaminin ko, hindi ko siya madalas mapansin dahil siguro sa dami ng mga kasabayan niya sa organisasyong bumuo sa apat na taon ko bilang kolehiyo [clue no. 1], eh mahirap namang kilalanin ang bawat isa. Pero nabigla ako ng biglang isang gabi naaninag ko siya, nabigyan ng pansin, natawa sa nalamang hindi nakukuntento ang mundo sa pagbibigay sa akin ng tiyansa para maging masaya at nang mapasama sa overnight rehearsals ng grupo nila [clue no. 2] noong naguumpisa palang sila, alam ko na ito ang taong babalikbalikan ko sa UST para lang makita, makasama at maakap.

Maakap. Siguro yun yung pinakanamimiss ko palagi sa kanya. Dahil sa pagkakatanda ko nasabi ko na rin sa kanya na sa lahat ng taong naakap ko, may isang beses na sa sobrang tindi ng pagkakaakap niya sa akin noon, hanggang ngayon hinahanap hanap ko siya [clue no. 3]. Tandang tanda ko pa nga yun eh...

Akap

Burnout na burnout akong pumasok sa backstage ng Albertus magnus para ayusin ang mga ilaw para sa dulang aLamat. Keaga-aga lahat ng tao nakasimangot at nakanguso sa mga pinagagawa nila noon. Kung sabagay, lahat ata ng tao noon puyat, pagod at sa tinatamasa naming kamalasan sa maraming bagay noong production na iyon, masama ang loob. At nakakahawa. Nakakahawa ang nagyayamutok na kalungkutan ng sa gitna ng lahat ng kabigatan ng nararamdaman, nakita ko siya. At nang batiin ko siya ng magandang umaga (kahit hindi buo sa loob ko ang kasamang ngiti habang sinasambit yun) bigla niya akong inakap ng mahigpit, ng matagal, ng ubod ng saya. [clue no. 3]

Hindi ko na mabilang ang naakap ko sa talang buhay ko pero ang nagiisang akap na ito ang hindi ko malilimutan kailanman. Isang akap na higit sa lahat ng akap. Ang nagiisang yapos na dinaig lahat ng yapos. Nagulat ako. Dahil kahit na pinipilit ng mundo na dapat malungkot ako ng mga panahon na iyon ni hindi ko matangal ang mga ngiting bumuhay sa pinakasusuklam kong taon ko bilang estudyante.

Post it

Tadtad ng post its ang notebook niyang pinagpapasahan ng mga tao palagi [clue no. 4]. kaya naman isang araw sa napakabusy kong araw, natripan kong sadyain ang isang stall sa may Dapitan para ibili siya ng post it. May kamahalan pala siya (para sa mga tulad kong pulubi lalo na ng mga panahong iyon) pero higit pa sa inaasahan ko ang resulta na iyon sa kanya. Hindi ko masabi kung gaano ako kasiya na kahit sa maliit na paraan napangiti ko ang tulad niya. Eh sa tulad kong pasweet, minsan lang ako makatikim ng ganoong appreciation kaya naman nabighani nalang ako sa kabaitan niya. At sa mga panahong iyon, bumaliktad ang lahat dahil sa halip na siya ang magpasalamat, ako ang napabulong sa sarili sa pagpapasalamat sa kanya sa pagpapakita sa akin na masarap mabuhay sa mundo kahit na gaano siya nakakabadtrip kadalasan (wag ka magalala, nakatabi pa rin sa akin yung mga Post-its messages mo sa akin. Di ko magagawang balewalain yun eh. Hindi ko alam kung bakit) [clue no. 5].

Debut

Siyempre sa buhay ng lahat ng mga babae sa mundo, hindi mawawala ang debut. At siyempre andun din ako. Hindi ko ata magagawang pabayaaan nalang iyon [clue no. 6]. At mas lalong hindi ako makakapayag na hindi ako makasama sa pinakamagarbong birthday celebration sa buhay ng isa sa mga pinakapaborito kong tao sa mundo.

Tulad ng inaasahan, tinadtad mo ng pagpapakita kung gaano ka kaswerte at naandito kaming lahat pero hindi mo lang alam, kami ang maswerte at hindi lang ako ang nagiisang tao na magsasabing napakaswerte namin dahil may kilala kaming... (muntik ko nang masabi pangalan mo!) na kahit kailan magiging parte malaking parte ng buhay namin. Salamat.

Takure ni Emily

Ang pinakamatinding clue ko na atang pwedeng maisaliwalat dito ay sa tahanan mo nabuo ang konsepto ng 'Takure ni Emily” ang pinakamakabukuhan at pinakaimportanteng nagawa ng administrasyon ng season 27 [clue no. 7]. Sa bahay niyong kung saan din una tayong nagkakilala, nagusap at nagkasama. Ang tahanan niyong kalapit baryo lang ng kina Tado [clue no. 8] na balita ko ay tatakbo diyan ng pagkacouncilor.

Masaya ako sa nakikita ko noon. Tama nga ang hinala ko. Na nabuhay ka para maging importante. Hindi man sa maraming tao, kahit sa isang taong tulad ko. Isa ka sa mga taong hindi ko malilimutan. Isa ka ata sa mga paborito kong kaibigang handang suportahan hanggang saan ka man datnan ng kagalingan. At kahit na may mga hindi ako natatandaang naipangako, hinding hindi ko pwedeng mabali ang kahit anung nasabi ko sa iyo. Tulad nalang nitong pagsisiwalat sa mundo na may isang taong nabuhay sa mundo na may anung hiwagang nagpapasaya ng mga tao sa paligid niya. At maswerte ako't nakilala kita.

Pangako

Alam ko kakarampot lang ang alam ko ngayon sa iyo dahil na rin siguro sa hindi tayo madalas nagkakasama, nagkakausap sa gabundok nating mga ginagawa. Pero alam mo namang ikaw ang isa sa mga espesyal na taong hindi ko pwedeng kalimutan nalang. At tulad ng pagpapangakong hindi na ako mag-gegel [clue no. 8] kahit kailan, pangako kong kahit saan man tayo mapadpad, kailan man, saan man, makakakita ka ng kaibigan sa akin. At salamat sa lahat lahat. Tunay ngang isa ka sa mga pinakamagandang tao sa mundong hindi nauubusan ng importansya at kabaitan. Salamat.

Para sa taong miss na miss ko noong miss na miss ko noong Friday (Nov. 7, 2008)